સેવા એ નિસ્વાર્થ સેવા છે, જેમાં કંઈ મળવાની અપેક્ષા રાખ્યા વિના બીજા માટે કંઈક કરવા પર ધ્યાન આપવામાં આવે છે. તે કરુણા અને અન્ય લોકોને ઉપકાર કરવાની ઇચ્છામાથી જન્મે છે. સેવા કરવાથી માત્ર લાભાર્થીઓને જ ફાયદો થતો નથી, પરંતુ તે સેવામાં લાગેલા વ્યક્તિને પણ અપાર આનંદ અને સંતોષ આપે છે. ભૂખ્યા લોકોને ખવડાવવું, જરૂરિયાતમંદોની મદદ કરવી કે કોઈપણ કાર્ય માટે સ્વયંસેવક તરીકે કાર્ય કરવુ, આ બધું સમાજમા સકારાત્મક પરિબળો ઊભા કરી શકે છે.

સેવા ધર્મ, જાતિ અને સંસ્કૃતિના બારણાઓને વટાવીને સૌને માનવતાની ભાવનામા જોડે છે.

દૈનિક જીવનમા સેવાને સ્થાન આપવાથી જીવનની દ્રષ્ટિમા બદલાવ આવે છે. તે વિનમ્રતા, આભારીપણુ અને અન્ય લોકો સાથે ઊંડા જોડાણને પ્રોત્સાહન આપે છે. ઓછા સવલતોવાળા લોકો માટે સેવા કરવાથી આપણને આપણાં જીવનના આશીર્વાદોની કદર થાય છે અને સમાજ માટે યોગદાન આપવાની જવાબદારીનો અનુભવ થાય છે. સેવા ધીરજ, કરુણા અને ટીમવર્કની ભાવનાને પણ વધારે છે, જે વ્યક્તિગત વિકાસમાં મદદરૂપ બને છે.

અંતે, સેવા માત્ર એક ક્રિયા નથી પરંતુ જીવન જીવવાનો એક માધ્યમ છે, જે આંતરિક શાંતિ અને સામૂહિક કલ્યાણ તરફ લઈ જાય છે.

સેવા કરવાથી જીવનમા સાચા આનંદનો અનુભવ થાય છે, જે અન્ય કોઈ રીતે સંભવ નથી. તે હૃદયમા કરુણાની ભાવનાને વધારવામાં મદદ કરે છે અને વ્યક્તિ નિસ્વાર્થ બને છે. સેવા કરવાથી સમાજમા એકતા અને પરસ્પર સહકારની ભાવના વિકસે છે. તે માત્ર એક કૃત્ય નથી, પરંતુ જીવનને વધુ અર્થપૂર્ણ અને આનંદમય બનાવવાનુ સાધન છે. જીવનમા સેવાને મહત્વ આપવાથી સમાજમા સારી વિધિને પ્રોત્સાહન મળી શકે છે અને દરેકના જીવનમા સકારાત્મક પરિવર્તન લાવી શકાય છે.

બસ આવી જ રીતે મારા જીવનમા સેવાની મેઘા વરસી અને આગળ પણ સેવાઆર્યા અખંડ રહેશે.